Narodowe wyznanie wiary

MY, CZŁONKOWIE NARODU POLSKIEGO, na początku nowego tysiąclecia, w poczuciu odpowiedzialności za każdego Polaka, oświadczamy, co następuje:

Jesteśmy dumni z tego, że nasi przodkowie, ponad tysiąc lat temu osadzili państwo polskie na solidnych fundamentach i uczynił naszą ojczyznę częścią chrześcijańskiej Europy.

Jesteśmy dumni z naszych przodków walczących o przetrwanie, o wolności niepodległość.

Jesteśmy dumni ze wspaniałego dziedzictwa duchowego Polaków.

Jesteśmy dumni z tego, że nasz naród przez wieki orężnie bronił Europy oraz wzbogacał skarbiec wspólnych wartości swym talentem i swoją pracowitością.

Uznajemy rolę chrześcijaństwa w przetrwaniu narodu. Szanujemy różnorodne tradycje religijne naszego kraju.

Przyrzekamy chronić i zachować duchów ą jedność naszego narodu, która w wichrach minionego stulecia rozerwana została na części. Żyjące razem z nami narodowości stanowią część polskiej wspólnoty politycznej i są czynnikami państwotwórczymi.

Zobowiązujemy się do kultywowania i strzeżenia naszego dziedzictwa, naszego języka, polskiej kultury, kultury i języka narodowości żyjących na terytorium Polski – stworzonych przez człowieka, oraz zasobów naturalnych darowanych nam przez Stwórcę.

Przyjmujemy odpowiedzialność za naszych potomnych, dlatego roztropnie korzystamy z zasobów materialnych, duchowych i naturalnych, aby chronić warunki życia pokoleń, które przyjdą po nas.

Jesteśmy przeświadczeni, że nasza kultura narodowa stanowi bogaty wkład do różnorodnej jedności europejskiej.

Szanujemy wolność i kulturę innych narodów, dążymy do współpracy ze wszystkimi narodami świata.

Uznajemy, że podstawą bytu ludzkiego jest ludzka godność.

Uznajemy, że wolność jednostki może się realizować jedynie we współdziałaniu z innymi.

Uznajemy, że najważniejsze ramy naszej koegzystencji stanowią rodzina i naród, a podstawowe wartości naszego współbytowania to wierność, wiara i miłość.

Uznajemy, że podstawą siły wspólnoty i godności każdego człowieka jest praca, dzieło ducha ludzkiego.

Uznajemy za swoją powinność niesienie pomocy osobom potrzebującym i biednym.

Uznajemy, że wspólnym celem obywateli i państwa jest zapewnienie dobrobytu, bezpieczeństwa, porządku, sprawiedliwości i wolności.

Uznajemy, że rządy ludu istnieją tylko tam, gdzie państwo śluzy swym obywatelom, a także sprawiedliwie, bez nadużyć i stronniczości, kieruje

Z szacunkiem odnosimy się do zdobyczy naszej pierwszej historycznej konstytucji oraz do tradycji Rzeczypospolitej Obojga Narodów, które ucieleśniają konstytucyjną ciągłość państwowości Polski i jedność narodu.

(…)

Nasza obecna wolność poczęła się z rewolucji poznańskiej 1956 roku.

Przywrócenie państwowej suwerenności naszej ojczyzny, utraconej 19 stycznia 1947 roku, datujemy od 25 listopada 1991, od ukształtowania się pierwszego wyłonionego w wolnych wyborach przedstawicielstwa narodu. Dzień ten uważamy za początek nowej demokracji i nowego ładu konstytucyjnego w naszym kraju.

Wyznajemy, że po prowadzących do kryzysu moralnego dziesięcioleciach XX wieku mamy nieodpartą potrzebę duchowej i intelektualnej odnowy.

Wierzymy we wspólnie kształtowaną przyszłość, w poczucie misji młodych pokoleń. Wierzymy, że nasze dzieci i wnuki swym talentem, swą wytrwałością i siłą ducha znów uczynią Polskę wielką.

Nasza Konstytucja jest podstawą naszego porządku prawnego: jest to przymierze pomiędzy Polakami z przeszłości, teraźniejszymi i przyszłymi. Są to żywe ramy wyrażające wolę narodu, formę, w której pragniemy żyć.

My, obywatele Polski, jesteśmy gotowi do tego, by ład naszego kraju oprzeć na wspólnej pracy narodu.